تخم مرغ:

تخم مرغ از مواد غذایی با ارزش است و به همین دلیل در گروه غذایی گوشت قرار می گیرد. بهترین درجه حرارت نگهداري صفر می باشد و اگر به ۲- درجه برسد، تخم مرغ منجمد شده و پوسته آن می ترکد.

براي نگهداري تخم مرغ باید موارد زیر رعایت شود:

 

پنیر:

در حمل و نقل باید دقت نمود که حلب ها و یا بسته ها سوراخ نشود. زیرا با سوراخ شدن سریعاً فاسد می گردند. درجه حرارت نگهداري پنیر ۲ تا ۴ درجه سانتی می باشد و دماي بالاي ۸ درجه باعث فساد آن می شود. در ۲ درجه سانتی گراد مدت نگهداری پنیر یک سال می باشد. البته مدت زمان نگهداری پنیرهاي مختلف به تناسب نوع پنیر و جنس بسته بندی متفاوت است.

 

شیر و ماست و كشك:

 

كره:

کره در ۱۸ – درجه سانتی گراد تا یک سال و در دماي ۴+ درجه تا یک ماه قابلیت نگهداري دارد. در دماي معمولی خیلی زود اکسیده شده و طعم تند پیدا می کند و فاسد می شود. به دلیل جذب بوی مواد بو دار باید آن را از سایر مواد جدا نگه داشت.

 

گوشت تازه:

در دمای ۰ تا ۲ درجه سانتیگراد به مدت یک هفته می توان نگهداری کرد.

 

گوشت مرغ:

گوشت مرغ بافت نرم تری نسبت به گوشت قرمز دارد و رعایت نکات بهداشتی در هنگام تخلیه احشاء و امعاء و شستن لاشه، حمل و نقل و محیط نگهداری الزامی است. مرغ را در دمای ۰ تا ۲ درجه به مدت ۵ الی ۷  میتوان نگهداري نمود.

 

ماھی:

گوشت ماهی بافت نرمتري نسبت به مرغ دارد. بنابراین نگهداري آن نسبت به سایر گوشت ها مشکل تر است. رعایت نکات بهداشتی در زمان صید ، پس از صید (حمل و نقل و نگهداري) ضروری است. ماهی تازه حداکثر تا دو روز قابل نگهداري است. در صفر درجه سانتی گراد ۲ الی ۴ روز می توان نگهداری کرد. به علت اینکه سریع الفساد می باشد بهترین روش نگهداری انجماد می باشد.

 

گوشت منجمد:

گوشت منجمد متناسب با درجه حرارت نگهداری برای مدت هاي مختلفی قابل نگهداری می باشد. در دماي ۱۸ – تا ۲۰ – درجه به مدت ۱/۵ سال و در دماي ۱۲ – درجه براي مدت ۶ ماه قابل استفاده می باشد. هرگز دمای سردخانه نباید از ۱۲ – درجه سانتی گراد بالاتر بیاید زیرا اولاً احتمال رشد کپک ها وجود دارد، ثانیاً بر اثر رشد کریستال های یخ آسیب وارده به بافت گوشت بیشتر می شود و در زمان رفع انجماد چکه کردن خونابه گوشت بیشتر می شود.

 

مرغ منجمد:

مرغ منجمد در صورت نداشتن پوشش در حدود ۱۰ ماه و در صورت داشتن پوشش پلاستیکی تا یک سال قابلیت نگهداري در ۱۸ – درجه را دارد.

نگھداری عسل :

PH عسل برابر ۴ و به شدت اسیدي است ، بنابراین باید از نگھداري آن در ظروف فلزي خودداري كرد. چون بعد از مدتي فلز را خورده و خودش ھم خراب م يشود و ذرات فلز كھ بھ ھمراه عسل وارد بدن م يشود، برای انسان مضر است. براي نگھداري عسل در حجم زیاد ظروف استیل و گالوانیزه و براي مصارف خانگي ظروف شیشه ای، لعابي و سفالي توصیه ميشوند.

ظرف عسل را نباید در باز، در اتاق یا یخچال نگھ داشت، زیرا عسل، آب موجود در ھوا را به شدت به خود جذب كرده و پس از مدتي،  رقیق و آبكي ميشود. عسل، بوھای خارجي را خیلي زود به خود جذب ميكند. بنابراین نباید آن را نزدیك موادی چون پارافین، قیر، بنزین و ماھي ھای دودی و … نگه داشت.

در نزد عامه عسل متبلورشده و شكر كزده عسل تقلبی شناخته ميشود كه این باور صحیح نیست ولي فروشندگان عسل براي از بین بردن شكرك و جلوگیری از متبلور شدن آن عسل را به مدت نیم ساعت در درجه حرارت حدود ” ۶۵ ” درجه سانتي گراد نگه داشته و سپس آن را سرد كرده و بسته بندی ميكنند تا عسل آ نھا شكرك نزند. چون حرارت دادن عسل ھمه ذرات جامد موجود را به مایع تبدیل ميكند و مانع شكر كزدن عسل ميشود. در ضمن بھترین دما براي نگھداری عسل ” ۷” تا ” ۱۲ ” درجه سانتيگراد است.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *